Z Martą - treneiro

Poniedziałek, 5 czerwca 2017 · dodano: 06.06.2017 | Komentarze 0

Kolejny wyjazd z Martą. Zaczynam być pod wielkim wrażeniem jak szybko można robić postępy jak się ma 15 lat. Oby się nie zniechęciła to jeszcze pozbieramy trochę żelastwa na różnych maratonach.

Kostrzyn rozgrzewka

Niedziela, 4 czerwca 2017 · dodano: 06.06.2017 | Komentarze 0

Kostrzyn MTB Maraton

Niedziela, 4 czerwca 2017 · dodano: 05.06.2017 | Komentarze 3

Po wyścigu dzień wcześniej nie robiłem sobie jakichś nadziei na wielki start w moim wykonaniu, więc miałem różne pomysły typu jechać turystycznie, nie do końca się to udało jak zwykle :)
W każdym razie zacząłem z dobrego miejsca bo chyba z drugiego albo trzeciego szeregu, start jak to start w Kostrzynie - ostry pocisk przez miasteczko i potem przez parę kilometrów asfaltu. Po zjechaniu puszczam i postanawiam jechać swoje, ale noga dość kręci, w kocu łapię kolegę z MEDBIKE'a, który ładnie ciśnie po naszym terenie i nie domaga się szczególnie żeby mu dawać zmiany, jedyne co to wyraźne gorzej ode mnie zjeżdża, wtedy ja wychodzę na prowadzenie  i korzystam z tego, że w PK Promno znam każdy zakręt. I tak jedziemy bez większych emocji, ja sobie nawet myślę że może go porobię a prostych asfaltowo-szutrowych pod koniec. Ale w pewym momencie przychodzi do mnie coś, co można nazwać "pocałunkiem śmierci" :). Po prostu zaczynam czuć się świetnie, świeżo, i wiem że to jest taki moment że za parę minut przyjdzie dół... i tak się dzieje, niestety. Połowa ostatniego kółka po PK Promno i dojazd szutrami do mety to dla mnie udręka. Próbuję jeszcze dociągnąć do większej grupy razem z Zuzą Madaj. Udaje się to tuż przed nawrotką. najlepsze że udaje się to za sprawą jakiegoś miniowca jadącego na platformach, rowerem trekingowym z nóżką - po prostu gość poczuł na chwilę moc i pocisnął a ja oczywiście skorzystałem z koła. Gość potem gdzieś przepadł, ja niestety po przejściu przez schody na wiadukcie też :(. Od tego momentu chcę tylko jednego - żeby to był już koniec. Jeszcze niedaleko od mety zostaję wyprzedzony przez jednego z Elektryków z nadwagą większą niż moja, ale nie mam już woli walki. Dopiero tuż przed metą słyszę za sobą jakiś rower, więc walczę do końca aby nie stracić jeszcze tej jednej pozycji. Do mety docieram na 45 miejscu open i 10 w kategorii. Co ciekawe w zeszłym roku miałem praktycznie taki sam czas gorszy chyba o 30 sekund, ale wtedy na asfaltach nadrabiałem. W zasadzie lipy nie ma, choć żeby nie ten kryzys byłoby ciutkę lepiej.

Jakieś pola koło Glinki Duchownej chyba

Stanąłem se na szerokim podium za Zbyszka Zugehoera - gratki :)

Koźmin Rozgrzewka

Sobota, 3 czerwca 2017 · dodano: 06.06.2017 | Komentarze 0

IX Koźmiński Maraton Rowerowy

Sobota, 3 czerwca 2017 · dodano: 05.06.2017 | Komentarze 4

Trzeci raz wystartowałem na tej imprezce i znowu zanotowałem progres, teraz już tylko pozostaje wygranie wyścigu w kategorii open :).
"Krótko mówiąc" zająłem 3 miejsce w stawce i 1 w kategorii.
Sam wyścig ułożył się po mojej myśli od początku. Po pierwsze - minusem startu w Koźminie jest to, że startuje się grupach 10 osobowych więc jest to taka trochę loteria kogo się trafi, mi się trafiły akurat dobre konie. Po drugie zaraz po starcie wyrwałem do przodu i jechał sam tak ze 2 i pół kilometra czekając aż się ustawi pociąg w mojej grupie. W końcu zrobiła się nas pięcioosobowa grupka, wystarczy aby sprawnie cisnąć na tak krótkim dystansie. Zasadniczo do mniej więcej połowy jechaliśmy razem, aż za pewnym zakrętem dwóch kolegów z Pleszewa jadących w jednej drużynie zrobiło piękną ucieczkę, ja się troszeczkę zgapiłem, bo mogłem za nimi szarpnąć, choć na kresce pewnie z nimi i tak bym nie wygrał. I tak zostaliśmy we trzech, moi partnerzy w pewnym momencie osłabli pozostała mi samotna rzeźba pod lekki wiatr i ściganie się z duchami rywali w mojej kategorii wiekowej, okazało się, że niepotrzebnie bo drugiemu z M4 włożyłem ponad 8 minut!. Do 2 pierwszych straciłem minutę i 12 sekund, trochę szkoda ale to i  tak jeden z najlepszych moich wyścigów w karierze - 3/75 open i 1 /13 w kategorii.

Nie że nas było tylko dwóch - trzeci nie przyszedł na dekorację :)