Skoki - nie da się obalić drzewa rowerem

Niedziela, 26 lipca 2015 · dodano: 26.07.2015 | Komentarze 3

Kolejna odsłona Gogola - tym razem w Skokach - tu jeszcze chyba ścigania nie było. No ale wiadomo czego można z grubsza się spodziewać - jakiś szuter, jakieś korzenie, podgórka, zgórka, no może trochę błotka, ale przed startem i tak skupienie jest.

Choć znalazł się czas na rozmowę

Dziecko na pierwszym planie wygląda jakby mu uszy więdły od tej rozmowy.
W końcu przychodzi nieodwołanie czas kiedy trzeba wsiąść na rower i przejechać dystans zaproponowany przez organizatora.
Ruszamy!
Po małym korku w okolicy mety wyjeżdżamy na główną przelotówkę Poznań-Wągrowiec - nasz sektor się rozerwał na 2 części więc gnam co sił żeby złapać ludzi w tej lepszej części. W tej pierwszej grupce znajduje się i Maciej B. - jak sam potem przyznał treningi na czwartkach kolarskich mu się przydały. Pierwsze 10 km mija mi na gonieniu i  przeganianiu kolejnych zawodników, w końcu zjeżdża się ze mną gość w firmowej koszulce MartomBike, razem gonimy grupkę aż do 20 km - tu okazuje się, że jedzie w niej Daria. I tak razem lecimy dalej. Gdzieś w okolicy słynnych już (za sprawą Macieja B.) kałuż błotnych uciekam reszcie ale mnie łapią po dość długiej prostej przez pole. Dojeżdżamy do pierwszego kółka - przed nami najtrudniejsza sztajfa maratonu.

Cisnę ile mogę

Ale w na szczyt butuję (jak większość dzisiaj)

I zaczyna się druga runda, byłaby bez specjalnej historii gdyby nie...
Na 2 km przed metą wjeżdżamy w lasek, ja jadę akurat trzeci, wychodzimy z łuku iiiii nagle przede mną wyrasta drzewo. Czasu na hamowanie nie ma, próbuję je ominąć ale przywalam kierownicą i kolanem, chwilę leżę - noga boli jak cholera, ale czuję, że będzie OK, że raczej wszystko jest całe, więc jakoś wsiadam na rower i powolutku dotaczam się do mety - całość kosztowała mnie prawie 4 minuty, 1 miejsce w M4 i kilka miejsc open. Ale poza urwaną klamką od hamulca nic mi się nie stało.
Podsumowując - średnio udany ten  maraton - cały czas czułem że noga się nie chce jakoś rozkręcić, właściwie na miejsce dotarłem niezmęczony, no i jeszcze poobijałem się nieco, no ale zawsze mogło być gorzej.