Pałuki Tour

Niedziela, 4 września 2016 · dodano: 05.09.2016 | Komentarze 0

Drugi wyścig szosowy w tym roku, i pierwszy większy - na starcie zameldowało się ponad 200 osób. Organizator Lokalna Organizacja Turystyczna "Pałuki" ma ponoć doświadczenie w organizowaniu maratonów, ale wyścig kolarski organizował po raz pierwszy. Tym niemniej chłopaki zdecydowanie dali radę - organizacyjne było pro. Dostaliśmy nalepki z numerkiem na sztycę jak w zawodach triatlonowych, więc nie trzeba było nic montować sznurowadłem. Nawet agrafki do numerku na koszulkę były dołączone w kopercie.
Na starcie staję z Arturem Baturo i Piotrem Zellnerem z prostym planem - trzymać się ich koła jak najdłużej się da. Sam start jest pod górkę niezbyt sztywną tak do 4% i długą na jakieś 700m ale wystarczającą żeby rozciągnąć stawkę - to bardzo dobry pomysł, pierwsza selekcja odbywa się od razu. Ja tę pierwszą wytrzymuję - tempo jest mocne ale równe i w trop za Arturem przepływam jak najbliżej czoła.Pierwsze kaemy upływają mi dość komfortowo, no może poza jakimś jednym niezrozumiałym hamowaniem kogoś z przodu co niemal kończy się wjechaniem w tył. Poza tym luz, ale na jakimś 15 km dojeżdżamy do takiej niepozornej górki i konie z przodu ostro szarpnęli. oj się zagotowałem aż po uszy, ale jeszcze jakoś dociągnąłem, ale kolejne szarpniecie po jakimś zakręcie okazało się dla mnie zabójcze. I główny peleton zaczął znikać, wtedy jak zwykle trochę siada psycha, na szczęście ze mną jest jeszcze trzech nieszczęśników, a po krótkiej chwili doganiamy jeszcze Pawła Borkowskiego z Kaczmarka. Niestety w pewnym momencie łapię jakiś megakryzys i muszę puścić koło, łykam żela i jadę dalej sam. Po skończeniu kółka jadę kolejny raz podjazd i obracam się - za mną większa grupka tak na oko dziesięcioosobowa, no to nie ma co się zaginać, trzeba się z nimi zabrać. W grupce współpraca układa się nieźle i po jakichś 10 km doganiamy moją poprzednią trójkę i tak już bez większych emocji w tym składzie dojeżdżamy do mety.
Podsumowując - biorąc pod uwagę to, że ze względu na moją pracę jestem ostatnio "weekendowym wojownikiem" poszło i tak nieźle, ale pewien niedosyt jest, bo z moją formą jeszcze sprzed 2 tygodni pewnie bym się utrzymał w głównej grupie, choć o podium i tak byłoby ciężko, ale jakbym się utrzymał w głównej grupie to nie straciłbym 9 minut. Swoją drogą stawka czterdziestolatków była silna - wystarczy powiedzieć że dojechałem na 31 miejscu open, a w M40 zająłem dopiero 12 miejsce, pierwszy z M40 Piotr Zellner był 7, więc między nim a mną na 24 zawodników było 12 z M40 czyli połowa. Widać, że kolarstwo szosowe to sport dla dojrzałych facetów :). Jeśli chodzi o organizację - super, trasa też niezła, było trochę dziur ale bez przesady, no i kibice byli po prostu jak na profesjonalnym wyścigu, fajnie tak się jedzie. Za rok z pewnością wracam, bo warto a i cel jakiś jest :).

Całkiem dobry początek

Kończę pierwsze kółko