Pod Warszawą....

Środa, 18 maja 2011 · dodano: 18.05.2011 | Komentarze 0

Wybrałem się z zamiarem przejechania podobną trasą jak ostatnio. Tym bardziej że nie zabrałem licznika, chciałem więc wiedzieć jaką przejechałem odległość. No ale po drodze zmieniłem zdanie i pojechałem na czuja w stronę Palmir. Po przejechaniu krajowej siódemki Warszawa-Gdańsk wypatrzyłem bikera w obcisłym. Doszedłem go bez problemu no i okazało się że to kobieta. No ale i ją wzięła ambicja i usiadła mi na kole, dzięki temu jazda nabrała dodatkowej dynamiki :) Za jakiś czas zaproponowała zmianę no i dała całkiem mocną. I tak sobie jechaliśmy w stronę Palmir. W pewnym momencie pojawiła się małą góreczka no to ja depnąłem. Po góreczce okazało się, że rowerzystki nie ma. Przekonany byłem że gdzieś skręciła.. no więc dynamika spadła. Dojechałem do cmentarza w Palmirach, zatrzymałem się żeby pooglądać, a tu okazuje się że znajoma bikerka jedzie. No to pojechaliśmy razem. Zaczęła się rozmowa w stylu gdzie jeździsz i takie tam... tempo wzrosło. Dojechaliśmy do Truskawia (a może Truskawa), ponieważ nie miałem mapy zapytałam jak wrócić stąd do Warszawy. No i pojechaliśmy dalej razem przez do Łomianek, po drodze pani dawała już słabsze zmiany ale dynamika była. Dość powiedzieć że zanim padł mi GPS w komórce pokazywał średnią 32. Potem pani pokazała mi drogę w kierunku parku Młocińskiego no i rozstaliśmy się dziękując sobie za jazdę. Nie ma to jak zastrzyk adrenaliny i lekka nutka rywalizacji.
Przebieg i średnia na oko - częściowo wzięta z pulsometru - to jedyny elektroniczny gadżet jaki mi się sprawdził.