Tryumf wólki

Niedziela, 21 kwietnia 2013 · dodano: 21.04.2013 | Komentarze 2

Dziś zostałem członkiem obsługi oraz bejbisiterem swoich własnych dzieci, a to z powodu że odbył się Maraton z cyklu BikeCrossMaraton organizowany przez W. Gogolewskiego w którym udział wzięła moja żona Joanna.
Dojechaliśmy sobie na miejsce ze spokojem tym bardziej że wszystkie formalności były już załatwione dzień wcześnie przez sąsiada naszego Macieja, który załatwiał hurtowo cały team Ryby już dzień wcześniej. Z reprezentacji Pobiedzisk stawił się również doktor Marcin, przybył również mój team w niemal pełnym składzie - zabrakło tylko Zbycha któremu ponoć nie dosłali niebieskiego łańcucha oraz Przemo który miał chyba zbyt licznych sponsorów i mu nawalili ;)
Jak skończyły się przedstartowe pogaduchy to zaczęło się to co zwykle czyli wyścig. Z ciekawostek to redaktor Kurek został zgarnięty przez policję.

Kurka zwinęła policja © Z3Waza

A ja pojechałem autem na punkt widokowy porobić fotki. Okazało się że punkt jest zaraz po starcie więc jak dojechałem to zobaczyłem ogon mini który metodą alpejską zdobywał ten wyniosły szczyt. A u podnóża męczył się jakiś gość, który zerwawszy łańcuch usiłował go powtórnie zakuć - a że robił to po raz pierwszy w życiu to mu cosik nie szło, obudził się więc we mnie samrytanin i wziąłem się za robótki ręczne.
Potem wróciłem do willi natura

Villa Natura © Z3Waza

i zająłem się tym co tygrysy lubią najbardziej czyli spożyciem piwa Fortuna

Imperatrix Fortuna Mundi © Z3Waza

A żeby nie było że taki samolubny jestem to dzieci moje zajęły się w tym samym czasie spożywaniem lodów rożków. Potem poszliśmy porzucać kaczki w pobliskim jeziorku, omówiliśmy proces powstawania skał łupkowych, a potem to już dojechało mini na metę. Przyjąłem więc tym razem rolę fotografa i zrobiłem kilka zdjęć, znajdujących się pod niniejszym linkiem.
Jak już wszyscy dojechali to sobie pogadalim.
A jak wszyscy się przebrali w ciuchy cywilne i odłożyli swoje bolidy MTB, to ja na odwrót - ubrałem się w teamowe lumpki i wziąłem swoją szosową Helgę w obroty. I tak w parze udaliśmy się w drogę powrotną z Dolska do Pobiedzisk. Już po wyjeździe jasnym się stało że do naszej pary dołączył ten natręt wiatr, który wiać postanowił wyłącznie z boku lub z przodu - nigdy w plecy. No cóż z wiatrem walczyć nie sposób, trza jechać. Pojechałem więc drogą przez Mełpin na Śrem - na tej trasie wiatr był choć trochę z tendencją do wiania bok-tył. Zbliżając się do Śremu zastanawiałem się nad tym jakąż wielką przyjemność będę czerpał z poginania pod wiatr jadąc na Zaniemyśl, i nie udało mi się odnaleźć żadnej. Postanowiłem więc że zrobię kolegę wiatra w konia i skręciłem w Zbrudzewie na drogę do Rogalina. Tu rzeczywiście było lepiej. Minąłem tolkienowskie miejscowości Orkowo i Trzykolne Młyny (obie kojarzą mi się jakoś z Władcą Pierścieni) i w Trzykolnych Młynach skręciłem na Kórnik - tu mi wiaterek sprzedał liścia w dziób, jakby chciał powiedzieć - mam cię gagatku. I tak sobie jechałem ja, Helga, i wmordęwind. W Kórniku zacząłem myśleć co dalej - dojechać do Kostrzyna i dokręcić wzdłuż S5 do Wagowa - oznaczało to kolejne 40 kaemów z wiatrem w ryło. Zatem okazałem słąbość i skręciłęm w Kleszczewie na Gortatowo aby choć chwilę cieszyć się z jazdy 35km/h z tętnem 130. Później już norma wiatr przeszkadzający, wiatr upierdliwy i miejscowości Siekierki, Paczkowo, Sarbinowo, Góra... W Sarbinowie moje kalkulacje wykazały że dojadę do domu z przebiegiem nie przekraczającym 80 km postanowiłem więc że zrobię wielki zryw i pojadę sobie na pobiedziski Rynek zrobię tam mały lans i wrócę do domu. I to był właśnie ten tryumf wólki bo wolą tego nazwać nie można.
Po doświadczeniach dnia dzisiejszego doszedłem do jakże genialnego wniosku że szosa w pojedynkę jest męcząca i nudna jak flaki z olejem - zwłaszcza pod wiatr, zwłaszcza jak się ma katar, zwłaszcza jak się nie chce. Za to za tydzień mój tegoroczny debiut w maratonach i zobaczymy z czego się będę wówczas tłumaczył - tak więc trenować trzeba.
Ps.
Znajomych spotkanych w Dolsku nie wymieniam bo jeszcze kogoś zapomnę ale było miło was wszystkich spotkać i poczuć że sezon naprawdę się zaczął.