Poznański Trygław

Sobota, 1 września 2012 · dodano: 01.09.2012 | Komentarze 8

Na planowaną wyprawę, wybrał się ze mną tylko Seba. Ale siła nie leży w ilości ale w jakości - w każdym razie towarzystwo było przednie, ale do rzeczy.
Wystartowaliśmy zgodnie z planem w kierunku Swarzędza o 8:15, jkao odprowadzająca zabrała się z nami Asia, a oprócz tego spotkaliśmy Macieja ruszającego na swoją szosową pętelkę. W Swarzędzu byliśmy chwilę po 9 - odczekaliśmy studencki kwadrans dając szansę ewentualnym maruderom - niestety takich nie było. Więc dalej we dwóch ruszyliśmy wokół jeziora Swarzędzkiego i dalej przez Gruszczyn i Kicin w kierunku pierwszego celu naszej wędrówki, czyli Dziewiczej. Tam przejazdowe el classico i dalej przez Trzaskowo do Biedruska. Tam wybrałem wariant alternatywny i zamiast nudnego przejazdu przez poligon pojechaliśmy szlakiem nadwarciańskim - tak jak szedł maraton sucholeski u Gogola. Pomiędzy domkami w Radojewie trochę się zakłapućjkałem, ale i tak trafiliśmy tam gdzie trzeba czyli na podjazd po asfalcie w kierunku zbiorników wody w Morasku. Kurczę jak jechałem go na maratonie wydawał mi się bardziej stromy. Za to dopiero teraz zauważyłem jaki ładny widok rozciąga się ze szczytu. Potem szukaliśmy szczytu góry Moraskiej ale po kilku próbach udało się zdobyć nasz poznański Mount Everest ;) Jeszcze rzut koła na meteoryty - Seba nigdy tam nie był. I w dalszą drogę już po znakach pierścienia - przez Kiekrz, Lusowo do źródełka w Żarnowcu. Tu dłuższy popas przy przyjemnym szumie strumyka. I w dalszą drogę na Stęszew i do WPNu - tutaj pomyliłem trasę i wyjechaliśmy w Trzebawiu. Moim celem był jednak szlak czarny z the best sigletrack in this part of Universe - no ten znalazłem bezproblemowo. Tutaj jak zwykle superzabawa na tym cudownym singielku. A potem chciałem znaleźć słynną ścieżkę JPBike'a i co ciekawe posługując się mapą oraz wyczuciem - znalazłem ją za pierwszym podejściem - a jechałem ją od strony Dymaczewa po raz pierwszy. Przedtem robiłem ją od strony Ludwikowa. Po harcach na sinusoidach skręcamy na czerwony szlak i dojeżdżamy do Pożegowa, przy okazji zahaczając o odnowioną studzienkę Napoleona, przy której Seba machnął mi jedyne moje zdjęcie tej wycieczki:

Przy studzience Napoleona © Z3Waza

Dalej na Osową - to moja pierwsza wizyta na wieży widokowej. Widać z niej jak kurna daleko jest do Dziewiczej i Moraska - a my tam dzisiaj byliśmy :D
W Mosinie ścinamy pierścień, żeby szybciej dojechać do Rogalina do Knajpu przy zamku (nazywa się chyba 2 pokoje z kuchnią i dają tam fantastyczne naleśniki). Niestety knajpa jest otwarta do 19 a my jesteśmy na miejscu o 19:01. No nic w Radzewicach jest też knajpa w której nigdy nie jadłem, a zawsze sobie to obiecywałem. Tyle że w knajpie o nazwie Nadwarciańska jest jakaś impreza i wydaje się, że lokal jest zarezerwowany. Jednak okazuje się że nie i stajemy tu wreszcie na ciepły posiłek. Niestety ciemno robi się już baardzo szybko a Seba nie ma przedniej lampki. Tak więc dzwonie do Aśki a nasz zbawiciel przyjeżdża po nas samochodem :) I to koniec tej wycieczki, która była naprawdę udana - pogoda dopisała - było ciepło, nie gorąco, było trochę błotka które spowodowało że pod koniec nasze rowery skrzypiały jak drzwi w zamku hrabiego Drakuli, no i było super towarzystwo, za które serdecznie dziękuję. Trzeba to koniecznie powtórzyć.

Helga is focused on sex

Sobota, 25 sierpnia 2012 · dodano: 25.08.2012 | Komentarze 8

Miała być ustawka z Josipem a tu przypałętał się Rodman i było jasne że dziś będzie wyjazd z serii napalm o... - tym razem po południu. Choć wyjazd zaczął się od harców Josipa który miał wyraźnie nadwyżki glikogenu i czego tam jeszcze. No w każdym razie było szybko, tym bardziej że wiatr nam sprzyjał. Ja muszę przyznać wiozłem się raczej z tyłu, a jak już dawałem zmianę to zaraz Rodman albo Josip wychodzili z ogniem takim że ho ho. I tak sobie dojechaliśmy do "chadziajewskich" Pyzdr gdzie zarządziłem przerwę na lodzika i napoje. Potem przelot po górkach w okolicach Żerkowa gdzie okazało się jaki Rodman jest mocny... a ja nie ;) i wizyta w knajpce w Bieździadowie na niskoprocentowym Shandy'm z dodatkowymi atrakcjami w postaci poznawania miejscowego folkloru.
No, a potem był już powrót... Rodman miał niespożyte siły - jak przywalił pod wiatr tempo to poczułem jak mi się giry gotują :) spojrzenie na pulsometr i wszystko jasne - tętno 169 to nie jest kurwa tlenik :) Siły topniały jak lód w sierpniu, no ale trza było kręcić. W końcu dotarliśmy do Środy Wlkp na kolejny postój na napoje a zaraz potem się rozstaliśmy - chłopaki polecieli na Swaj, a ja na Kostrzyn. Tempo udało mi się utrzymać w okolicach 30-31, strzałka pokazująca czy jestem pod średnią czy nad była mi w tej jeździe głównym antyzamulaczem, w końcu Kostrzyn - stąd już naprawdę blisko... i nagle słyszę jakieś dziwne szur-szur, zatrzymuję się a tu z koła wydobywa się pssssst - no tak - pana. I tak nagle skończyła się moja wycieczka. Aśka przyjechała, rowerek na pakę zabrała, obiad ugotowała, a ja go zjadłem z apetytem wielkim. No i tyle... było super