Bierzemy misia w teczkę...

Niedziela, 15 lipca 2012 · dodano: 15.07.2012 | Komentarze 9

Planowaliśmy na niedzielę dłuższy wyjazd i, aż do końca ważyło się co wybierzemy - czy TTR, czy Ziemiański Szlak Rowerowy, a może Nadwarciański... Wszystkie te trasy wymagały porannego wstawnia i podwiezienia się pociągiem a to do Piły, a to do Rawicza, lub Koła. A ponieważ chata wolna to wiadomo co robią rodzice gdy nie ma dzieci w domu.

A poza tym o 10 startował półmaraton w Pobiedziskach, postanowiliśmy więc pokibicować wszystkim co brali udział.
Byli oczywiście profi.

Szybcy biegacze na podbiegu w Kapalicy © Z3Waza

Bojowe miny © Z3Waza

Ale byli też sąsiad i sąsiadka, a poza tym kolega z pracy no i pani Maria z parasolką

Biegnie sąsiad... © Z3Waza

...i sąsiadka © Z3Waza

Fajnie popatrzeć jak to inni się męczą, a jeszcze załapaliśmy się na darmowego izotonika od obsługi barów.
Po pooglądaniu sobie biegaczy ruszyliśmy swoją drogą. Najpierw na najlepszy singiel w naszej okolicy, czyli Kowalskie

Asia na singlu © Z3Waza

W nagrodę było śniadanie mistrzów – w sklepiku mieli trzy rodzaje ciasta.

Śniadanie mistrzów © Z3Waza

Potem pokręciliśmy się po Puszczy Zielonce, to była mała improwizacja z mojej strony ale dotarliśmy tam gdzie zamierzałem – to znaczy do kolejnego sklepiku we wsi Zielonka, z zamiarem zakupienia kolejnego Radlera… niestety nie dysponowali. Trzeba było się zadowolić Poweradem ;(
Dalej ruszyliśmy CSR – czyli cysterskim szlakiem rowerowym

Cysterski Szlak Rowerowy © Z3Waza

Po dojechaniu do Dąbrówki zaczęło kropić. Na szczęście w pobliżu był TEN przystanek. I dobrze, bo wkrótce mżawka przerodziła się w oberwanie chmury. A my siedzieliśmy sobie pod osłoną pleksi i blachy przeglądając przewodnik i mapę. Wkrótce dołączyły dwie turystki na trekingach, jakiś czas temu wyprzedzone przez nas na podjeździe koło Głęboczka, gdzie zapewne trenowały siłę bo wjeżdżały z ostrych przełożeń. Możliwe też, że nie potrafią obsługiwać przerzutek (ależ ja jestem złośliwy), w każdym razie okazało się że panie ćwiczą przed planowaną rowerową pielgrzymką do Częstochowy. Po deszczu panie pojechały na Gniezno (po uprzednim serwisie – hamulce „troszkę” obcierały obręcz która miała bicie) a my pojechaliśmy na Pawłowo Skockie, gdzie postraszyłem dwa bociany.

Bociany wierzą że fotografowanie odbiera im dusze © Z3Waza

A potem pojechaliśmy na Rejowiec, gdzie zwiedziliśmy miejscowy kościół ufundowany przez wnuka Mikołaja Reya, więcej informacji TU.

Ołtarz w kościele w Rejowcu © Z3Waza

Kościół w Rejowcu - empory © Z3Waza

Kościół w Rejowcu - blachy trumienne © Z3Waza

W Antoniewie pooglądaliśmy miejscowy ośrodek wychowawczy– ma naprawdę ciekawą architekturę – i nie taką ponurą jak można się by było spodziewać. . I w ogóle ma równie ciekawą historię

Ośrodek w Antoniewie © Z3Waza

W Skokach pojechaliśmy na zaplanowany obiad w knajpie którą pamiętamy z wycieczki po kościołach drewnianych wokół Puszczy Zielonki.
Okazało się że knajpa ma coś wspólnego z Che

Karczma Kołodziej w Skokach © Z3Waza

Karczma okazała się szczęśliwa dla nas – bo jak jedliśmy tam obiad to przyszła do nas duuuuża chmura i rozpadało się na dobre. Karczma była też szczęśliwa dla właścicieli, bo zjedliśmy tam obiad – ja – pyszna pomidorówa z prawdziwie domowym makaronem oraz wątróbka z cebulką i jabłkami – naprawdę pycha. Aśka – barszczyk i ruskie. A potem jeszcze kawka i deser, a ponieważ wciąż padało to jeszcze herbatka… w każdym razie zaczęliśmy planować wcześniejszy niż początkowo zamierzaliśmy powrót, bo wyglądało na to że będzie padać i padać… ale w końcu przestało (Wiedziałem!!!) i pojechaliśmy dalej na Wągrowiec. W Lechlinie pooglądaliśmy fajną hacjendę, czyli (pałac jeden z wielu) von Treskowów. Kupił go jakiś bogol - i dobrze bo pałace właśnie są dla bogoli, jak dostają się w ręce hołoty to wkrótce wyglądają jakby mieszkała w nich hołota.

Pałac w Lechlinie © Z3Waza

Choć i bogole mają swoje problemy – ponoć w kolejnym pałacu samobójstwo popełniła nieszczęśliwie zakochana w hołyszu córka dziedzica – Aniela.

Pałac w Wiatrowie i ja z mapą © Z3Waza

Ponieważ robiło się późno to objechaliśmy koronny cel szlaku cysterskiego – Wągrowiec i pojechaliśmy szosą na Tarnowo Pałuckie, gdzie znajduje się drewniany kościół w którym jest ponoć najwspanialsza polichromia. Niestety kościół był zamknięty a miejsce w którym parkuje ksiądz puste.

Puste miejsce księdza © Z3Waza

Okienko kościoła w Tarnowie © Z3Waza

Dalej było Łekno – niegdyś centralne miejsce wielkopolskich cystersów, niestety z braku czasu obejrzeliśmy tylko wieżę służącą do niewiadomo czego

Wieża do niewidomoczego © Z3Waza

W Budziejewku zainteresował nas głaz narzutowy zwany Głazem św. Wojciecha.
A do nas dochodziły głosy głośnej muzyki, jakaś impreza odbywała się w kolejnej miejscowości szlaku – Budziejewie, a konkretnie w dworku Róża Poraja, gdzie odbywało się wesele z ekstra przytupem. Tym przytupem był pokaz ujeżdżenia koni rasy fryzyjskiej przez panie w stylowych ubrankach.

Wesele w Budziejewie © Z3Waza

Wesele było polsko-włoskie. Pan młody – Włoch kazał swojej mamma zrobić sobie zdjęcie z nami czyli swoimi amici pollaco. Generalnie był tak narąbany że pewnie będzie się dziwić z kim robił sobie zdjęcia. Ale było sympatycznie.

Dworek w całej okazałości © Z3Waza

Niestety robiło się już coraz ciemniej a nam zostało ponad 40 kilometrów do domu tak więc nie ociągając się polecieliśmy szosą przez Popowo Kościelne, Jabłkowo, Kiszkowo do Pobiedzisk.
Fajna wycieczka wyszła – typowo turystyczna. Nie pamiętam kiedy tak pojeździłem.
A no i mieliśmy kupę szczęścia z tym deszczem.
Ps. Dziś mój "Konik" zasłużył na usunięcie następującego pasusu z wpisu o sobie "No i jeszcze musi dostać duszy - ale to przejechaniu ze mną paru tys. km."
Uznałem że moja bicicletta już ha un'anima :D